The first two lessons were an experiment and a new, interesting experience for all of us. We started teaching in tandems of two: two Swiss / two Armenian students.
On our first day of teaching we got to experience the surrounding, the frame of the school-system, we were working in and with. Therefor we could improve our methods based on the feedbacks and learnings from the first lesson. At Charentsavan Basic School we tought within “mixed” tandems (Armenian/Swiss), which worked very well. The pupils were engaged with the topic and the new technique, which we introduced. As a team we were able to interact dynamically and smoothly. All satified with this experience we moved to Charentsavan Art School, where the setting was totally different from what we have had expected. We tried to improvise and react to this unexpected changes but somehow the communication between us four didn’t work all that smooth. We tought all four of us together and together we made a beautiful mess. But even though this lesson wasn’t very satisfying, we were able to learn much from it. Challenges that we had managed before (like working with a well structured plan for the lesson), returned at this difficult moment and helped us to think deeper: We reflected on our role as teachers, what is important when co-teaching, how to interact with pupils, and what our aim as teachers actually is in general.
Կարծում եմ խմբի համար ամենահետաքրքրիր փորձը առաջին երկու դասերն էին Երևանի 84 դպրոցում: Որտեղ հնարավորություն ունեցանք ծանոթանալու դպրոցի կարգ ու կանոնին: Դասավանդեցինք հայ և շվեցարացի զույգերով, որից հետո ունեցանք անրադարձ մեր կատարած սխալներին և կարողացանք շտկել դրանք: Չարենցավանի հիմնական դպրոցում մենք բավականին լավ աշխատեցինք հայ-շվեցարացի տանդեմով, չորսս ՝որպես թիմ, դինամիկ և ներդաշնակ համագործակցություն ունեցանք: Աշակերտներին հետաքրքրել էր դասի թեման և նոր տեխնիկան: Մեծ բավականությամբ գնացինք Չարենցավանի Արվեստի դպրոց, որտեղ ամեն ինչ տարբերվում էր մեր ակնկալիքներից: Փորձեցինք տեղում հանպատրաստից շտկել առաջացած խնդիրները, ինչը խաթարեց խմբի ներդաշնակ աշխատանքին: Բոլորս աշխատում էինք միաժամանակ, ինչը գեղեցիկ խառնաշփոթ ստեղծեց: Թեկուզ այս դասը այդքան էլ կատարյալ չէր, միևնույնն է մեզ շատ բան սովորեցրեց: Բարդությունը, որը արդեն հաղթահարել էինք ՝ լավ կազմակերպված դասի պլանն էր, որը օգնեց մտածել մեր ուսուցիչ լինելու մասին, թե ինչն է կարևոր երբ դասավանդում եք երկուսով, ինչպես աշխատել աշակերտների հետ և թե ինչ է առհասարակ ուսուցչի առաքելությունը:
Կատարելագործմանը ձգտելու իդեալական սկիզբ:
